باید صداها شنیده شود

توضیحات

دیده بان هشتم : اصل بیست‌وهفتم قانون اساسی می‌فرماید «تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح به‌ شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است».

 با توجه به این اصل، بدون تردید می‌توان گفت گروه‌ها و احزاب و تشکل‌های گوناگون حق دارند برای بیان مواضع و مطالبه خواسته‌های خود گرد هم آیند یا راهپیمایی کنند.

 آقای آیت‌الله یزدی در کتاب خود به نام «قانون اساسی برای همه» گفته است: «... روشن شد که افراد همان‌طور که به‌شکل شخصی و فردی حق دارند و می‌توانند کارهایی را انجام دهند، به‌شکل جمعی و گروهی هم همین حق را دارند. کارهای جمعی و گروهی از جمله راهپیمایی است که با اهداف مختلقی انجام می‌شود... در موارد خاصی باید از مسئولان امنیت و انتظامات اجازه گرفته شود...». 

 بنابراین آقای آیت‌الله یزدی نیز مانند واضعان قانون اساسی، اصل را بر آزادی اجتماع و راهپیمایی - البته بدون سلاح- قرار داده‌اند و لزوم تحصیل مجوز را استثنا می‌دانند. 

 این بحث تقریبا از آغاز تصویب قانون اساسی تاکنون مطرح بوده که آیا پیش از انجام راهپیمایی باید احراز شود که مخل به مبانی اسلام هست یا اگر پس از آغاز آن مشخص شد که چنین اخلالی وجود دارد، باید از آن جلوگیری شود.

 به‌نظر می‌رسد اگر مکان‌های مشخصی برای گردهمایی مردم و ابراز عقیده و نظرشان و احیانا مسیرهای ویژه‌ای برای راهپیمایی مشخص شود، آنگاه بسیاری از مشکلات پیش نخواهد آمد. مسلم این است که مردم به‌صورت عبث و بیهوده به خیابان نمی‌آیند و قطعا باید انگیزه‌ای در پس تجمع یا راهپیمایی باشد.

 اینکه انگیزه‌ها را همیشه منفی ارزیابی کنیم، مشکلی را حل نمی‌کند بلکه باید صداها شنیده شود و گفته‌های سره و ناسره از هم تفکیک گردد و اگر قرار است مشکلی حل و گشایشی حاصل شود، آنچه را که واقعیت دارد و حاکی از حقایق موجود است، مسئولان بشنوند و برای آنها تدابیری بیندیشند.

بی‌گمان همواره هستند کسانی که آمادگی سوارشدن بر موج نارضایتی‌های مردم را برای حصول به مقاصد و مطامع خود دارند و اگر گفته‌هایی که به‌صورت درخواست و تذکر و هشدار ابراز می‌شود، آن‌قدر با بی‌اعتنایی مواجه گردد که به نقطه انفجار برسد، همگان ضرر خواهند کرد. والله اعلم.

بهمن کشاورز

روزنامه شرق