پنج شنبه, 06 ارديبهشت 1403-
چرا کسی از مجازات اعدام برای توزیع‌کننده‌های موادغذایی فاسد نمی‌ترسد؟
- توضیحات
دیده بان هشتم : اصولاً مواد غذایی اعم از خوردنی و آشامیدنی عامل حیات و بقای موجودات زنده و موجد انرژی و قدرت کارکردن آدمی است. انسان امروزی علاوه بر ضرورت تغذیه، به سلامت و بهداشت و مغذی بودن مواد غذایی مصرفی نیز اهمیت می‌دهد.
به گزارش پایگاه خبری دیده بان هشتم ، مواد غذایی در صورت ناسالم بودن نه تنها نیاز طبیعی بدن را تامین نمی‌کند بلکه موجب بیماری‌های روده‌ای،مسمومیت ها و سوء تغذیه می‌شود. فساد مواد غذایی ناشی از اشکالاتی است که ممکن است در مراحل تهیه، تولید، توزیع و عرضه مواد غذایی ایجاد شود. لذا رعایت اصول بهداشت با اهداف میکروب زدایی از مواد غذایی و جلوگیری از رشد و تکثیر میکروبها در مراحل چهارگانه فوق موجب می شود تا مواد غذایی سالم و با کیفیت بالا به دست مصرف کننده برسد. اما در مواردی مشاهده می‌شود، اهداف مادی سودجویان مانع از توجه کافی فعالان عرصه مواد غذایی به سلامت و بهداشت مواد غذایی است. به خصوص که سهل انگاری و مسامحه سازمان های متولی سلامت مردم و نظارت بر بهداشت مواد غذایی نیز فرصت مناسبی برای اینگونه سودجویان فراهم می کند.
خوشبختانه کنشگران اجتماعی و محیط زیست در سال های اخیر توانسته اند افکار عمومی جامعه را به مواردی که سلامتی آنان را در معرض خطر قرار داده جلب و متوجه حساسیت موضوع کنند. از جمله موارد آلودگی آب، هوا، برنج، سبزیجات، روغن، شیر و...، موضوعاتی بوده که برای آگاهی شهروندان در شبکه های اجتماعی به آن پرداخته شده است.
در هفته های گذشته نیز آلودگی ماکیان آلوده، تاریخ مصرف گذشته و هورمونی موضوع بحث کنشگران و شهروندان در فضای رسانه ای به خصوص شبکه های اجتماعی مجازی بوده است. با اینکه مرغ بیشترین سهم تغذیه ای مردم را در سبد کالای خانوادهای ایرانی و رستوران ها، بیمارستان ها و مراکز آموزشی دارد، اما سالهاست که با بیم و هراس مورد مصرف شهروندان قرار می گیرد. زیرا صرف‌نظر از احتمال آلودگی، استفاده از هورمون در مرحله پرورش ماکیان خود باعث به مخاطره افتادن سلامتی آنهاست.
همچنین انتشار اخباری مبنی بر توزیع مرغ های مشکوک به آلودگی و تاریخ مصرف گذشته در مراکز درمانی جهت استفاده بیماران بیمارستانها کنشگران اجتماعی را بر آن داشت تا با انتشار بیانیه ای مردمی، ضمن اخطار به دستگاههای مربوطه در انجام وظایف نظارتی خود و معرفی خاطیان به مراجع قضایی، شهروندان و مصرف گنندگان را متوجه مخاطرات سلامتشان و دقت در خرید مواد غذایی مصرفی خود کردند.
نظر به اهمیت تامین سلامت و بهداشت شهروندان، قانون اساسی جمهوری اسلامی در بند 12 اصل سوم و بند یک و دو اصل 43 و نیز اصل 29 قانون اساسی، مواردی از جمله خوراک، بهداشت و تغذیه را به عنوان نیازهای اساسی و حق مسلم همگانی مورد تاکید قرار داده و دولت را موظف به تامین حق مسلم ذکر شده شهروندان، به بهترین نحو، کرده است. در همین راستا و در جهت ضمانت اجرای صیانت از سلامتی و بهداشت شهروندان با هدف پیشگیری از تهدید سلامت و بهداشت جامعه و نیز مجازات اشخاصی که با جان و سلامتی مردم تجارت می کنند، مقرراتی وضع شده است.
مقررات مربوط به بهداشت مواد غذایی و دارویی اول بار در سال 1334 مورد تصویب قرار گرفت. تهیه و فروش مواد خوردنی و آشامیدنی تقلبی و فاسد و استفاده از رنگ های غیر مجاز مستوجب حبس 6 ماه تا یک سال بود. در سال 1346 "قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی" مورد تصویب قرار گرفت که آخرین بار در سال 79 با اصلاحاتی به روز رسانی شد. در حال حاضر این قانون و آیین نامه مربوطه و نیز قانون تعزیرات حکومتی سلامت و بهداشت جامعه را تضمین می کند.
اخلال گران عرصه سلامت و بهداشت عمومی با تهیه و عرضه مواد غذایی فاسد و تاریخ مصرف گذشته و به کار بردن رنگ ها و اسانس و سایر مواد اضافی غیر مجاز، به موجب این مقررات مورد تعقیب جزایی با مجازات های پیش بینی شده در قانون بر حسب این که چه عارضه ای برای شهروندان به بارخواهد آمد، از حبس کوتاه مدت سه ماه تا اعدام در صورت فوت مصرف کننده قرار می گیرند. ضمن آنکه بر حسب مقررات تعزیرات حکومتی تعطیلی محل کسب و کارگاه و جریمه نیز در انتظار این اخلاگران است.
با اینکه هیچگونه ضعف و خلاء قانونی در برخورد با اخلال گران حوزه سلامت و بهداشت مواد غذایی وجود ندارد، لاکن بعضاً فعالان این عرصه کمتر به کیفیت بهداشتی و سلامت مواد غذایی در مراحل چهارگانه فوق توجه دارند. همین امر باعث برهم خوردن امنیت خاطر شهروندان شده است. به طوری که تنوع بیماری ها و کثرت ابتلای شهروندان باعث شده این نگرانی متوجه مواد غذایی باشد!
از جمله دلایلی که موجب افزایش بی توجه فعالان عرصه مواد خوردنی و آشامیدنی به سلامت مردم شده است، سود جویی، رشد مافیاهای تولید و عرصه مواد غذایی،ضعف نظارت دستگاههای متولی بهداشت جامعه و مهم ترضعف فرهنگ مصرف کنندگی در پیگیری های قانونی و یا مبارزه منفی "نخریدن" در موارد اخلال در بهداشت و سلامت مواد غذایی، است. به نظر می رسد NGO های فعال در حوزه بهداشت و سلامت مواد غذایی و محیط زیست با فرهنگ سازی از طریق آگاهی بخشی عمومی و مطالبه نظارت و برخورد دستگاههای متولی سلامت و بهداشت مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بتوانند تحولات جدی مثبتی در حوزه سلامت و بهداشت مواد غذایی به وجود آورند.
* وکیل دادگستری و فعال اجتماعی
خبرآنلاین
021-48457 | 
09128771456 پیامک