ارزش اقامتگاه در حقوق بين الملل خصوصي ايران

توضیحات

دیده بان هشتم : در حقوق ايران معيار تعيين قانون حاكم يا عامل ارتباط در ازدواج و طلاق و به طور كلى احوال شخصيه،تابعيت است.
برخلاف برخي از كشورها در ايران از اقامتگاه حتي به عنوان معيار جانشين يا معيارفرعي استفاده نمي شود. ( در بعضي كشورها اگر اشخاصي بدون تابعيت باشند يا اينكه زوجين تابعيت هاي مختلفي داشته باشد، قانون حاكم بر رابطه آنان قانون اقامتگاه است).
تنها مورد استفاده از اقامتگاه در قواعد حل تعارض قوانين ايران، در مورد پناهندگان است. ايران در سال ١٣٥٥ به كنوانسيون مربوط به وضع پناهندگان ملحق شده است و مطابق ماده ١٢ اين كنوانسيون احوال شخصيه پناهنده تابع قوانين كشوري است كه در آنجا اقامت دارد ولي چنانچه فاقد محل اقامت باشد تابع قوانين كشور محل سكونت خود خواهد بود. به اين ترتيب با وجود آنكه پناهنده تابعيت خود را از دست نداده است و صرف پناهندگي به معناي سلب تابعيت يا ترك تابعيت نيست، اما او از حيث احوال شخصيه تابع قانون محل سكونت يا اقامت قرار مي گيرد.